Εισάγετε μια λέξη ή φράση σε οποιαδήποτε γλώσσα 👆
Γλώσσα:
Μετάφραση και ανάλυση λέξεων από τεχνητή νοημοσύνη
Σε αυτήν τη σελίδα μπορείτε να λάβετε μια λεπτομερή ανάλυση μιας λέξης ή μιας φράσης, η οποία δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας το ChatGPT, την καλύτερη τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης μέχρι σήμερα:
- πώς χρησιμοποιείται η λέξη
- συχνότητα χρήσης
- χρησιμοποιείται πιο συχνά στον προφορικό ή γραπτό λόγο
- επιλογές μετάφρασης λέξεων
- παραδείγματα χρήσης (πολλές φράσεις με μετάφραση)
- ετυμολογία
Τι (ποιος) είναι áuspice - ορισμός
Áuspice
m.
Áugure; arúspice.
(Lat. auspex)
Áugure; arúspice.
(Lat. auspex)
auspic-
el.comp.
antepositivo, do lat.
auspex,ìcis
[de
avis
e
spex,ícis
, ver
av(i)-
e
espec- ] 'aquele que examina o vôo das aves', por ser esta uma tarefa do chefe de um empreendimento, a pal. passou a designar tb. 'chefe, guia', daí 'aquele que dá ou fornece os auspícios (sob o qual alguma coisa se empreende)' e, com valor adj., 'favorável, feliz, de bom agouro'; der. latinos: auspicìum,ìi 'ação de tomar os auspícios; auspício, sinal fornecido pelo vôo, canto ou modo de comer das aves; presságio', termo mais abrangente que augurìum 'presságio (favorável) no sentido mais amplo do vocábulo' - ver aug- -, auspìcor,áris,átus sum,ári 'tomar os auspícios para começar uma obra; começar', auspicátus,a,um 'que tomou os auspícios; sagrado, consagrado, religioso'; a cognação vern. desenvolve-se desde o Renascimento: auspicado , auspicar , auspicato , áuspice , auspiciado , auspiciador , auspiciar , auspicina , auspício , auspicioso , auspicismo
espec- ] 'aquele que examina o vôo das aves', por ser esta uma tarefa do chefe de um empreendimento, a pal. passou a designar tb. 'chefe, guia', daí 'aquele que dá ou fornece os auspícios (sob o qual alguma coisa se empreende)' e, com valor adj., 'favorável, feliz, de bom agouro'; der. latinos: auspicìum,ìi 'ação de tomar os auspícios; auspício, sinal fornecido pelo vôo, canto ou modo de comer das aves; presságio', termo mais abrangente que augurìum 'presságio (favorável) no sentido mais amplo do vocábulo' - ver aug- -, auspìcor,áris,átus sum,ári 'tomar os auspícios para começar uma obra; começar', auspicátus,a,um 'que tomou os auspícios; sagrado, consagrado, religioso'; a cognação vern. desenvolve-se desde o Renascimento: auspicado , auspicar , auspicato , áuspice , auspiciado , auspiciador , auspiciar , auspicina , auspício , auspicioso , auspicismo
áuspice
sm (lat auspice)
1 Arúspice, áugure.
2 Adivinho.
1 Arúspice, áugure.
2 Adivinho.
